Ճապոնական պոեզիա

Ճախրը թիթեռի նիրհից հանում է արևով օծված մարգագետինը…   Մի փոքր գեղեցկությունը կարող է մարդու թոթափել իր ծուլությունը: *** Մեգ է, ու արդեն անձրև է տեղում: Չեմ տեսնում Ֆուձին: Բայց այն, որ նա կա, Խինդով է լցնում իմ սիրտը հիմա:   Պարտադիր չէ ինչ-որ բան ֆիզիկապես մոտ լինել, կարող է հոգեպես մոտ լինել և ավելի …